Zoet water is nu al schaars. In China, in delen van Africa en het midden oosten, maar nu ook in Californië valt gewoon te weinig regen om voldoende te drinken en je landbouw op peil te houden. Oplossing is het ontzouten van zeewater, dat is er genoeg. Er is alleen veel energie voor nodig. De zon biedt uitkomst.
De bevolking op aarde neemt toe en klimaatverandering verlegt regenpatronen. Voeg daaraan toe dat mensen steeds meer water gebruiken naarmate de welvaart toeneemt, en het resultaat is een steeds groter gebrek aan water. Bij ons scheppen we het nog wel uit de maas, maar in veel landen verdroogt de aarde en op termijn dus ook de mens.
Oplossingen zijn er wel degelijk. Zo kun je zuiniger met water zijn (denk aan de zuinige douchekop), maar ook rioolwater zuiveren en hergebruiken. Je kunt ook zeewater ‘ontzilten’ en daarmee zoet water maken. Probleem daarmee is dat je dure apparatuur nodig hebt en je veel energie gebruikt. Vroeger ging je dan zeewater verdampen en ving je ‘gedistilleerd’ water op wat je dan 3 kWh per m3 kost.
Tegenwoordig gebruik je membranen (zie tekening, bron WSJ). De technologie gebruikt steeds minder energie, maar wordt nog grotendeels door fossiele energie ‘aangedreven’. In Saoedi Arabië, waar 20% van de wereldcapaciteit voor zeewater ontzilting staat, gaan ze nu de duurzame weg op. Dat land gaat de research naar duurzame ontzilting serieus oppakken en de solar capaciteit vertienvoudigen. De combinatie van nieuwe technologie, R&D en serieuze financieringskracht zal een verschil gaan maken voor een dorstige wereld.