Toyota doet het met Plug in hybrides en Honda doet het met brandstofcellen. Wat? Juist, de auto thuis aan de lijn. Voor elektriciteit en dergelijke. De thuistap voor autobezitters.
Elektrisch rijden staat aan het begin van een interessante opmars. Overheid en infrastructuur loopt voorop, want er zijn nu meer oplaadpalen dan elektrische auto’s in Nederland. Pessimisten zien hierin een naderend fiasco: mensen zouden geen keukenmixer op wielen willen rijden, en zeker niet met een kabel eraan. Vaak is het met radicale innovaties wel zo gelopen. Ook die gebruikt graag bestaande infrastructuur, ook als deze net is aangelegd. Thomas Edison legde zijn eerste elektriciteitskabels door de (holle) gasleidingen heen. Gaslicht was de norm, zijn gloeilampjes de rariteit. Als Edison zijn eigen geulen had moeten graven, zaten we nu wellicht nog bij de gaslamp. Wel romantisch, zeker niet duurzaam.
Het andere punt vraagt wel om aandacht. Willen mensen wel aan de lijn? Dat wil zeggen aan het oplaadsnoer met hun auto. Bovendien, je kunt maar 200 km op ‘een volle batterij’. Optimisten zeggen dat de meeste ritjes in een dichtbevolkt land per dag ruim onder die range liggen. Klopt. Optimisten zeggen ook dat elektrisch rijden per km goedkoop kan zijn. Klopt ook, misschien is het maar 3 eurocent per km als je een KWh van 25 cent rekent. Maar, voor radicale innovaties moet je kijken naar een belangrijk bijkomend voordeel. Misschien noemen we dat over een tijdje wel “collateral benefits”.
Een collateral benefit is bijvoorbeeld de (online) flexibiliteit van digitale fotografie. Persfotografen moesten vroeger heel snel hun rolletje ontwikkelen en dan de foto bij de redactie inleveren. Nu kan het á la minuut. Ondanks de lage beeldkwaliteit konden persfotografen de digitale fotografie omarmen, juist vanwege de snelheid. Al snel werd de beeldkwaliteit door geleidelijke innovaties beter. Kodak en de rest is nu geschiedenis.
Elektrisch en waterstof rijden hebben ook zo’n collateral benefit. Een auto heeft al gauw 80 kW vermogen, een elektrische auto al gauw 20 kWh opslagcapaciteit. Duizenden auto’s samen hebben een centrale aan vermogen of een stuwmeer aan elektrische opslagcapaciteit.
Dat wordt interessant, we kunnen priussen opladen als het hard waait, en een beetje ontladen als iedereen Nederland-Portugal kijkt. Regelvermogen heet dat. Bovendien is het capaciteit die al betaald is door Henk en Ingrid, en die staat ook nog daar voor de deur waar de stroom afgenomen wordt. Toyota is er vol mee aan het experimenteren. En met waterstofauto’s kun je het nog beter, zoals de TU Delft laat zien en verder wil ontwikkelen. Is de benzinepomp binnenkort het fotorolletje van de toekomst?
Pingback: Einde van de gezinsauto | | Murk PeutzMurk Peutz